1986 Zaterdag, 3. Mei / Bergen, Noorwegen / 20 deelnemende landen

De gastvrouw voor de avond was Åse Kleveland, die in 1966 3de werd voor Noorwegen.
De Grieghallen in Bergen was het decor voor dit Festival.
Veertien jaar jong en dan winnares worden van het 31ste Eurovisie Songfestival. Dat overkomt de Belgische Sandra Kim met het vrolijke "J'aime La Vie". Het is de allereerste overwinning voor Belgie. Dit lied krijgt als enige van alle landen punten en wint dan ook met grote voorsprong.
Onze hoop, de vier frisse dames van Frizzle Sizzle, kunnnen ook op blote voeten het succes van Sandie Shaw niet evenaren. Meer dan een teleustellende 13de plaats zit er niet in.

Oude bekenden
John Hatting zong in '82 in de Deense groep Brixx nu zong hij bij Trax. Elpida trad in 1979 voor Griekenland aan, nu deed ze voor Cyprus mee.

In Joegoslavië waren Seid Memić-Vajta en Daniel er bij in de preselectie. Dan Duskey van The Duskeys die voor Ierland zongen in 1982 trad nu aan bij A Song for Europe in de groep Palace. In Turkije was Nilüfer van de groep Nazar erbij (ESF '78), nu zong ze solo. Véronique Müller (ESF '72) probeerde opnieuw deel te nemen in Zwitserland nu in de groep Lily Lilas. Ook in Israël een solo, Yehuda Tamir van de groep Milk & Honey werd 4de bij Kdam. Linda Martin, die 2 jaar geleden nog 2de eindigde was nu 4de in de Ierse preselectie. In West-Duitsland herkansten Dschinghis Khan (ESF '79) en Joy Fleming (ESF '75). De vorige 2 Finse deelnemers Kirka en Sonja Lumme namen deel aan de preselectie. In Portugal deed Fatima Padinha van de groep Doce en Gemini mee.

Debuterende landen
IJsland

Terugkerende landen
Nederland
Joegoslavië

Terugtrekkende landen
Griekenland
Italië

1985 Zaterdag, 4. Mei / Göteborg, Zweden / 19 deelnemende landen

Omdat de finale samenvalt met Dodenherdenking (4 Mei) doet Nederland voor het eerst in de geschiedenis niet mee aan het festival die wordt uitgezonden vanuit het Scandinavium in Göteborg.
De presentatie was in handen van Lill Lindfors.
Toch is Nederland vertegenwoordigd dit jaar, weliswaar niet met een Nederlandse inzending, maar zowel bij de Turkse als de Noorse inzending hebben wij onze medewerking verleend.
Het duo The Bobbysocks brengt de eerste overwinning binnen voor Noorwegen, onder produktie van Eddy Owens en Choreografie van Donald Jonesw, met het nummer "Let It Swing".
Na een jaar afwezigheid keerde Israël terug en dat met de winnaar uit 1978, Izhar Cohen.

Oude bekenden
De Noorse winnaressen van de groep Bobbysocks stonden allebei al eens op het songfestival, Hanne Krogh in 1971, toen ze voorlaatste werd en Elisabeth Andreassen als lid van de groep Chips die 8ste werd voor Zweden, het andere lid van de groep Kikki Danielsson deed dit jaar solo mee voor Zweden. Voor Italië deden Al Bano & Romina Power opnieuw mee, ze waren er in 1976 ook al eens bij. Hot Eyes was er vorig jaar ook al bij voor Denemarken. Gary Lux zong 2 jaar geleden bij de groep Westend en was vorig jaar backing vocal bij Anita.

In Ierland deed Marion Fossett van de groep Sheeba solo mee, maar werd slechts 6de. In Finland waren Ami Aspelund (ESF '83) en Riki Sorsa (ESF '81) van de partij. De Deense groep Hot Eyes versloeg in de preselectie ex-deelnemers Gry Johansen, Tommy Seebach en John Hatting. Neco (ESF '82) werd 2de in de Turkse preselectie. In Oostenrijk werd Arlette Zola (ESF '82) 3de en Rainy Day (ESF '84) 4de.

Terugkerende landen
Israël
Griekenland

Terugtrekkende landen
Nederland op de dag van het Songfestival is in Nederland de dodenherdenking
Joegoslavië

1984 Zaterdag, 5. Mei / Luxemburg, Luxemburg / Théâtre Municipal / 19 deelnemende landen

Vanuit Le Theatre Municipal in Luxemburg werd dit Festival gepresenteerd door Désirée Nosbusch.
Tien jaar na de overwinning van Abba, wint Zweden opnieuw het Eurovisie Songfesival.
Het zijn de Herrey's, drie blonde broers die het liedje "Diggi Loo Diggi Ley" zingen. Mede dankzij de leuke danspasjes en de gouden laarzen krijgen zij de sympathie van de jury.
De grote strik op de jurk van onze Maribelle, die "Ik Hou Van Jou" zingt, helpt haar niet verder dan een dertiende plaats.
Voor de Ierse deelneemster Linda Martin was het de eerste deelname, maar het hadden er meer kunnen zijn, ze had namelijk al 4 keer meegedaan aan de nationale preselectie en zou in 1992 het festival zelfs nog op haar naam schrijven. Voor de Finse kandidaat Kirka was de 8ste keer pas de goede.

Oude bekenden
Mary Roos werd 12 jaar geleden al eens 3de voor West-Duitsland. Amaya Saizar van de groep Bravo deed 4 jaar geleden nog mee in de groep Trigo Limpio.

Elisabeth Andreassen die twee jaar geleden met de groep Chips meedeed waagde nu solo haar kans bij Melodifestivalen. In Noorwegen deed Ellen Nikolaysen weer mee, in 1973 en 1975 stond ze al eens op het songfestival. In Cyprus deed Jimmy Makoulis mee die 23 jaar geleden al eens voor Oostenrijk aantrad. De groep Sheeba (ESF '81) was er in Ierland opnieuw bij, dit keer werden ze 4de. Tommy Seebach (ESF '79, '81) eindigde 4de in de Dansk Melodi Grand Prix, waar John Hatting van de groep Brixx (ESF '82) 8ste werd. Gary Lux van de groep Westend die vorig jaar voor Oostenrijk zong waagde opnieuw zijn kans en werd 2de, hij ging toch naar het songfestival om Anita te ondersteunen, al heeft het niet veel geholpen want ze werd laatste. In Turkije deden ex-deelnemers Aysegül Aldinç (ESF '81) en Neco (ESF '82) mee. In Zwitserland was Arlette Zola er opnieuw bij na haar 3de plaats twee jaar geleden. Ook in Portugal heel wat bekende namen met de groep Doce (ESF '82), Paulo de Carvalho (ESF '74, '77) en Fernado Tordo (ESF '73, '77).

De Israëlische zangeres Ilanit die in 1973 en 1977 al eens haar land vertegenwoordigde, was door de IBA aangewezen om met het nummer "Balalaika" mee te doen. De IBA trok haar inzending echter terug toen bleek dat de datum van het festival op een nationale Israëlische herdenkingsdag viel.

Terugtrekkende landen
Israël
Griekenland: verscheen niet opnieuw na eenmalige terugkeer op het Eurovisie-podium.Het slechte resultaat van 1983 zou een rol kunnen spelen.Een ander reden dat Griekenland niet deelnam zou zijn dat aartsrivaal Turkije meedeed.

1983 Zaterdag, 23. April / München, Duitsland / 20 deelnemende landen

Uitzending vanuit het Rudi-Sedlmayer-Halle in München.
De Presentatie is in handen van Marlene Charell.
Het jaar 1983 levert een aantal zeer leuke liedjes op en ook diverse hitsingles. Op de vierde plaats eindigt Joegoslavije met zanger Daniel en het nummer "Julie". Derde wordt de Zweedse zangeres Carola met haar lied "Love Isn't Love". Israel behaalt een tweede plaats dit jaar met zangeres Ofra Haza.
Het winnende nummer van Luxemburg "Si La Vie Est Un Cadeau" is misschien een van de mooiste chansons ooit op het Eurovisie Songfestival gezongen.
Achter de schermen is winnares Corinne Hermes echter niet zo populair, omdat ze er nooit aan twijfelde dat zij zou gaan winnen.
Bernadette, die Nederland vertegenwoordigt met "Sing Me A Song" is ietwat teleurgesteld met haar zevende plaats.

Oude bekenden
Guy Bonnet zong al eens voor Frankrijk in 1970. Jahn Teigen stond al voor de 3de keer op het songfestival, zijn vrouw Anita Skorgan was zijn backing en had ook al 3 keer meegedaan en nog 1 keer backing in '81. De Joegoslaavse backing vocal Izolda Barudzija zong vorig jaar nog in de groep Aska.

Isabelle Aubret won het festival al in 1962 en werd 3de in 1968, nu werd ze 3de in de preselectie, enkele jaren geleden had ze ook nog eens meegedaan, ook zonder succes, ook Joël Prévost (ESF '78) was erbij. Lance Aston van de groep Prima Donna (VK '80) zong nu bij de groep Audio. Kikki Danielsson werd 2de in Zweden, vorig jaar zong ze nog in de groep Chips. In Duitsland probeerde Wencke Myhre het opnieuw, in '68 werd ze 6de voor West-Duitsland, daarvoor had ze ook al in de Noorse finale gezongen. John Hatting die vorig jaar nog in de groep Brixx zat waagde nu solo zijn kans in Denemarken. In Israël zong Yardena Arazi zich naar een 2de plaats, in 1976 zat ze in de groep Chocolate Menta Mastik. In Portugal deed Carlos Paião (ESF '71) ook mee. Waterloo was er in '76 ook al voor Oostenrijk bij, toen als Waterloo & Robinson nu gingen ze solo en werden 2de in de Oostenrijkse finale.

Terugkerende landen
Frankrijk
Italië
Griekenland

Terugtrekkende landen
Ierland

1982 Zaterdag, 24. April / Harrogate, Groot Brittannie / 18 deelnemende landen

Dit festival werd uitgezonden vanuit het Harrogate Conference Centre in Harrogate.
De presentatie was in handen van Jan Leeming.
Frankrijk was verrassend genoeg niet aanwezig, TF1 vond het songfestival te ouderwets en wenste niet meer deel te nemen. Gelukkig besloot Antenne 2 om vanaf 1983 terug deel te nemen.
Nadat de eerste vier landen hun stemmen hebben uitgebracht, is het al een duidelijke zaak dat de Duitsers hoog gaan eindigen. Zonder noemenswaardige concurrentie wint de Duitse zangeres Nicole dan ook met haar liedje "Ein bißchen Frieden". Het nummer wordt in vijf talen uitgebracht en van de single worden alleen in Duitsland al 665.000 exemplaren verkocht.

Oude bekenden
Stella nam voor de 3de keer deel, in '70 was ze er al bij in de groep Hearts of Soul voor Nederland, 5 jaar geleden zong ze voor België in de groep Dream Express, vorig jaar nam ze nog deel aan de Vlaamse preselectie, dit jaar won ze de Waalse zodat ze bij haar 3de deelname ook in andere taal zong na het Nederlands en het Engels, ze werd 4de en kreeg van elk land punten. Teresa Miguel en Fatima Padinha van de groep Doce deden in '78 al mee met de Portugese groep Gemini. Het echtpaar Jahn Teigen (ESF'78) en Anita Skorgan (ESF '77, '79) trad dit keer samen aan. Vorig jaar was Skorgan ook backing vocal voor Noorwegen. Sally-Ann Triplett van de groep Bardo zong in '80 mee in de groep Prima Donna.

In Denemarken werd Tommy Seebach (ESF '79, '81) 2de. Seid Memić-Vajta die vorig jaar nog voor Joegoslavië aantrad was nu 3de bij Jugovizija. Yardena Arazi werd 2de in Kdam, 6 jaar geleden zong ze nog in de groep Chocolate Menta Mastik op het songfestival, ex-winnaar Izhar Cohen moest genoegen nemen met een 7de plaats. In Duitsland heel wat bekend volk in de preselectie met ex-songfestival winnares Séverine die in '71 voor Monaco won, Mary Roos eindigde in '72 al eens 3de voor Duitsland, Jürgen Marcus zong in '76 voor Luxemburg en Paola zong in '69 en in '80 voor Zwitserland.

Opmerkelijk was ook de deelname van Spanje. Nota bene tijdens de Falklandoorlog kwam Spanje met een tango het Britse toneel op. Het lied werd tiende; Engeland gaf nul punten.

Terugtrekkende landen
Frankrijk: de Franse omroep was van mening dat het festival zijn tijd nu wel gehad had, een jaar later waren ze echter wel weer van de partij.
Griekenland: had het liedje al klaar Themis Adamantidis zou met het liedje Sarantapente kopelies Griekenland vertegenwoordigen,maar het land heeft zich teruggetrokken

1981 Zaterdag, 4. April / Dublin, Ierland / 20 deelnemende landen

De presentatie in de Royal Dublin Society in Dublin is in handen van Doireann Ní Bhríain.
Ook dit jaar valt Nederland niet in de prijzen met Linda Williams en het lied "Het Is Een Wonder". Het Brabantste zangeresje behaalt een negende plaats.
De speciaal voor het Songfestival opgerichte groepje Bucks Fizz uit Groot Brittannie, zingt en overwint met het nummer "Making Your Mind Up". Vooral het dansje waarbij de twee zangeressen hun rokje "verliezen" doet veel stof opwaaien.
Oude bekenden :
Voor het Zwitserse trio Peter, Sue & Marc was het al de 4de deelname, en voor de 4de keer in een andere taal, dit keer het Italiaans, wat hun beste resultaat zou worden. Marty Brem zong vorig jaar nog in de groep Blue Danube voor Oostenrijk. Tommy Seebach stond voor de 2de keer op het songfestival voor Denemarken na een knappe 6de plaats in '79. De achtergrondzangeres van toen Debbie Cameron trad nu op het voorplan door aan Tommy's zijde te zingen. Een lid van de groep Ambassadori (ESF '76) was nu backing vocal bij de Joegoslavische inzending. Maxi van de groep Sheeba zong in '73 ook al voor Ierland. Cheryl Baker van Bucks Fizz deed in '78 mee voor de groep Co-Co en was ook in de Britse finale van '76 en '80. Anita Skorgan (ESF '77, '79) was nu backing vocal voor Noorwegen.

Milk & Honey die 2 jaar eerder aan de zijde van Gali Atari het festival nog wonnen voor Israël deden nu solo mee aan Kdam maar werden 4de. Markku Aro probeerde opnieuw tevergeefs om Finland te vertegenwoordigen, 10 jaar geleden was hij er wel in geslaagd. Ex-winnares Frida Boccara deed al voor de 2de opéénvolgende keer mee in de Franse preselectie, dit keer werd ze 4de. In Nederland deed Ben Cramer (ESF '73) opnieuw mee aan het Nationaal Songfestival. In Ierland werd Nicola Kerr 5de, in 1977 was zij één van de Plus Two die de Swarbriggs vergezelden. Teresa Miguel en Fatima Padinho van de Portugese groep Gemini eindigden nu 4de voor de groep Doce, ook van de partij was José Cid die vorig jaar 7de werd. Stella deed mee in België, in 1977 deed ze ook al mee in de groep Dream Express en in 1970 zong ze voor Nederland in de groep Hearts of Soul.

Terugtrekkende landen :
Marokko: Na een debuut in 1980 trekt Marokko zich terug uit het Eurovisiesongfestival, met name de Marokkaanse koning is niet blij met de teleurstellende eindscore van zijn land
Italië

Debuterende landen
Cyprus debuteerde in 1981

Terugkerende landen
Israël
Joegoslavië

1980 Zaterdag 19 April / Den Haag, Nederland / 19 deelnemende landen

Daar Israel niet in staat is om het Festival twee keer achter elkaar te organiseren, steekt Nederland uiteindelijk de reddende hand uit om het zilveren jubileum te vieren onder voorwaarde dat alle deelnemende landen een financiele bijdrage leveren.
De Ier Johnny Logan wint met het liedje "What's Another Year", maar zijn overwinning brengt hem echter niet het succes waar hij op hoopt. De nederlandse Maggie MacNeal, dit keer als soliste, is goed voor een vijfde plaats met het door haar zelfgeschreven nummer "Amsterdam".
De presentatie was in handen van Marlous Fluitsma.
Een opvallende deelneemster was de Marokkaanse zangeres Samira Bensaid van Eurovisieland Marokko. Het was de eerste en tot op heden (2006) enige deelname van dit Noord-Afrikaanse land. Alleen de Italiaanse jury gaf punten aan dit debuut.
Voor de Zweedse deelnemer Tomas Ledin was het al zijn 5de poging bij Melodifestivalen, nu kon hij gelukkig wel winnen.
Katja Ebstein moest het in de Duitse finale opnemen tegen bekende namen als Costa Cordalis, Marianne Rosenberg en Roland Kaiser maar toch kon zij winnen, in '70 en '71 was La Ebstein al eens 3de geëindigd, nu verbeterde ze die plaats door 2de te worden.
In Denemarken deed Grethe Ingmann voor de 3de opéénvolgende keer mee aan de Dansk Melodi Grand Prix, maar ook nu kon ze niet winnen. Ted Gärdestad die vorig jaar voor Zweden op het podium stond waagde opnieuw zijn kans maar werd slechts 5de. Anita Skorgan (ESF '77, '79) en haar man Jahn Teigen (ESF '78) waren er in Noorwegen weer bij. De groep Co-Co (ESF '78) trad nu in de Britse finale aan als The Main Event en werd laatste. Twee leden van de groep Gemini (ESF '78) namen in een andere groep deel aan de Portugese selectie. In Frankrijk werd ex-winnares Frida Boccara 5de, Minouche Barelli (Monaco '67) schopte het zelfs niet tot de finale.

Marokko: Voor het eerst doet Marokko dit jaar mee. Het land eindigt op een 18e plaats (één na laatste). Naar verluid is de koning van Marokko hier niet blij mee en verbiedt hij Marokko óóit nog deel te nemen. Het was in ieder geval de eerste deelname van een Arabisch Afrikaans land aan het Eurovisiesongfestival. Eigenlijk had Tunesië deze eer graag willen hebben in 1976, maar dit land trok zich op het laatste moment terug.
Monaco: Een zich terugtrekkend land is in 1980 Monaco. Het zal 25 jaar duren voordat ze weer aan het festival deelnemen (2004).
Israël: de groep Ha'ahim ve Ha'ahayot zou het land vertegenwoordigen met Pizmon chozer maar Israël trok zijn inzending terug toen bleek dat het festival georganiseerd zou worden op een nationale rouwdag.

1979 Zaterdag, 31 Maart 1979 / Jerusalem, Israel / 19 deelnemende landen

Israel zegeviert wederom. Na enige onenigheid over de puntentelling van Spanje aan Portugal is de overwinning van Milk & Honey met het lied "Hallelujah" een feit.
Sandra Reemer vertegenwoordigt Nederland voor de derde keer. Ze verandert haar naam in Xandra en brengt een valse vlecht aan. Het mocht niet baten, ze komt niet verder dan een twaalfde plaats met "Colorado".
Italie wordt vertegenwoordigd door de vrij onbekende groep Matia Bazar, die in 1985 een hit zal scoren met het nummer "Ti Sento".
De presentatie was in handen van Daniel Pe'er en Yardena Arazi, en de intermezzo's werden verzorgd door Shalom '79.

Katri Helena, de Finse deelnemer werd al 3 keer 2de in de preselectie, maar nu kon ze gelukkig winnen.

Voor België trad Micha Marah aan, de verkiezing duurde 5 weken, ze zong eerst 6 liedjes en elke week werd er één liedje geëlimineerd, Comment ça va won alle 4 de halve finales, maar in de finale werd toch voor Hey na na gekozen, een lied dat La Marah haatte, ze wilde het laten diskwalificeren en achtergrondzangeres Nancy Dee zou haar plaats innemen als ze niet wou zingen, maar ze deed het toch en werd laatste.

Anne-Marie David schreef 6 jaar geleden het festival nog op haar naam voor Luxemburg maar nam nu voor haar vaderland deel. Voor Zwitserland waren Peter, Sue & Marc er voor de 3de keer bij en opnieuw in een andere taal.Anita Skorgan stond 2 jaar geleden ook al voor Noorwegen op het songfestival.

Tozé Brito van de groep Gemini die vorig jaar voor Portugal aantrad probeerde het nu solo, maar werd slechts 4de in de voorronde. In Denemarken was ex-winnares Grethe Ingmann er net als vorig jaar bij, ze werd gedeeld 1ste maar Tommy Seebach kreeg de voorkeur, ook Mabel die vorig jaar nog op het songfestival zong was er bij. In Ierland bundelden Tina Reynolds (ESF '74) en Red Hurley (ESF '76) hun krachten maar ze werden laatste. Markku Aro (ESF '71) probeerde het opnieuw in Finland. In Griekenland nam Bessy Argyraki (ESF '77) opnieuw deel. In Zwitserland deed Biggi Bachmann mee, hij zou vorig jaar voor Liechtenstein meegedaan hebben, maar het land mocht niet meedoen omdat ze geen tv-zender hebben. Paola die Zwitserland in 1969 nog vertegenwoordigde werd nu 3de in de Duitse preselectie. Hanne Krogh (ESF '71) werd laatste in de Noorse preselectie.

Turkije trok zich dit jaar terug van het festival.

1978 Zaterdag, 22 April / Pariis, Frankrijk / 20 deelnemende landen

In Parijs doet een record aantal landen mee; twintig in totaal.
Israel neemt voor de zesde keer deel en behaalt haar eerste overwinning dankzij solist Izhar Cohen en de groep The Alphabetas ("A Ba Ni Bi").
Het door Eddy Ouwens geschreven nummer "Het Is O.K."van het trio Harmony doet Nederland op een dertiende plaats eindigen.
Gastvrouw en -heer waren Denise Fabre en Léon Zitrone. De intermezzo's kwamen voor rekening van Stéphane Grapelli en Oscar Peterson; Yehudi Menuhin; Kenny Clarke and Nils Henning Ørsted Pedersen.
Naarmate de puntentelling vorderde kregen ze in Jordanië in de gaten dat Israël het songfestival zou winnen, daarom brak men de uitzending af en zei men later dat er een storing was en dat België gewonnen had.
Jean Vallée was er in 1970 ook al eens bij. Ireen Sheer deed 4 jaar geleden nog voor Luxemburg mee. Norbert Niedermayer van de Oostenrijkse groep Springtime zong in 1972 in de groep Milestones.

In Ierland deed Maxi (ESF '73) mee als lid van de groep Sheeba. Anita Skorgan trad vorig jaar nog voor Noorwegen aan, nu was het de beurt aan haar man Jahn Teigen. In Portugal trad Tonicha (ESF '71) met 4 liedjes aan, haar beste plaats was 4de. Noëlle Cordier (ESF '67) was 4de in de Franse preselectie. Pierra Martell (ESF '74) was gedeeld laatste in Zwitserland. Jacques Hustin had België in 1974 al vertegenwoordigd maar kon nu niet winnen. Ook nog uit '74 waren Cindy & Bert die het opnieuw probeerden in Duitsland, net als Peter, Sue & Marc die in '71 en '76 al voor Zwitserland aantraden. Na 12 jaar afwezigheid nam Denemarken opnieuw deel, ex-winnares Grethe Ingmann waagde opnieuw haar kans maar werd slechts 5de. In Luxemburg deden Gitte Haenning (ESF'73) en Liliane Saint-Pierre mee, zij zou België later nog vertegenwoordigen. Gidi Gov van de groep Poogy (ESF'74) probeerde het nu solo, maar werd voorlaatste.

Denemarken en Turkije waren dit jaar de terugkerende landen.

1977 Zaterdag, 7 Mei / London, Engeland / 18 deelnemende landen

Door een staking van Britse cameralieden dreigt het Eurovisie Songfestival dit jaar in het water te vallen. Het geschil wordt vlak voor de uitzending opgelost en de achttien deelnemende landen, waaronder Nederland met Heddy Lester "De Mallemolen", kunnen alsnog het nummer vertolken. Zij behaalt de twaalfde plaats.
Na een spannende strijd met de Engelse inzending Lynsey de Paul & Mike Moran ("Rock Bottom") wint de Portugese zangeres Marie Myriam voor Frankrijk het Songfestival met het chanson "L'Oiseau Et L'Enfant".
Gastvrouw was Angela Rippon en het intermezzo werd uitgevoerd door Mr. Acker Bilk and his Paramount Jazz Men.
The Swarbriggs stonden in 1975 al op het songfestival voor Ierland en kregen nu versterking erbij. Michèle Torr zong nu voor Monaco maar in 1966 trad ze voor Luxemburg aan. Het vrouwelijke deel van de Belgische groep Dream Express stond in 1970 op het songfestival voor Nederland als de groep Hearts of Soul. Een jaar eerder was Stella Maessen van die groep ook backing vocal bij Lenny Kuhr. Twee leden van de Portugese groep Os Amigos Paulo de Carvalho en Fernando Tordo stonden respectievelijk in 1974 en 1973 op het songfestivalpodium. Ilanit trad 4 jaar geleden ook al voor Israël aan. Ook Oostenrijk zond op herhaling een bekende: Beatrix Neundlinger van de groep Milestones (ESF 1972).
Dickie Rock (ESF '66) werd 6de in de Ierse preselectie. Maggie McNeal (ESF '74) waagde nu solo haar kans in Nederland en werd 3de. Kirsti Sparboe stond al 3 keer op het songfestival voor Noorwegen en waagde ook nu haar kans, dit keer samen met Benny Borg die in '72 meedeed, de voorbije jaren probeerden ze elk apart te winnen, samen werden ze 3de. Ook Odd Børre was erbij, maar werd slechts 6de. In Zwitserland waren Pierra Martell, Paola en Véronique Müller van de partij. In Finland waagden twee deelnemers uit begin jaren 60 opnieuw hun kans, Lasse Mårtenson van 1964 en Viktor Klimenko van 1965.
Verenigd Koninkrijk Als gevolg van een staking bij de cameramensen van de BBC werd het festival 5 weken vertraagd.
België kreeg commentaar omdat ze de regel brak in haar eigen taal te zingen. Ze kwam met een Engelstalig lied. De regel in de eigen taal te zingen verviel pas in 1999.
Duitsland kreeg commentaar omdat ze de regel brak in de eigen taal te zullen zingen. Ze kwam met een Engelstalig lied. De regel in de eigen taal te zingen verviel pas in 1999.
Joegoslavië stuurde zijn kat naar het songfestival en zou dit tot 1980 doen.
Tunesië zou als eerste Afrikaanse land deelnemen maar trok zich uiteindelijk terug omdat ze de inzending van Israël weigerden uit te zenden, dezelfde reden als waarvoor Libanon zich terugtrok in 2005.

1976 Zaterdag 3 April / Den Haag, Nederland / 18 deelnemende landen

Omdat Teach-In het het voorgaande jaar gewonnen had met Ding-a-Dong, had de Nederlandse omroep NOS de eer om het festival te mogen organiseren. Plaats van handeling was het Congresgebouw in Den Haag. De presentatie was in handen van Corry Brokken.
Het is een zeer spannende strijd tussen Frankrijk (Catherine Ferry - "1,2,3") en het Verenigd Koninkrijk (Brotherhood Of Man - "Save Your Kisses For Me").
Deze laatste groep mag de "Grand Prix de la chanson d'Eurovision" mee naar huis nemen.
Sandra Reemer eindigt op een voor haar teleurstellende negende plaats maar scoort wel een dikke top-10 hit in Nederland met "The Part's Over".
De populaire Les Humphries Singers (Duitsland) eindigen op een twaalfde plaats.
Tony Christie waagde ook zijn kans in de Britse preselectie.
Peter, Sue & Marc traden in 1971 al eens aan voor Zwitserland toen in het Frans, nu in het Engels. Ze namen de 3 vorige jaren ook al deel aan de preselectie. Sandra Reemer stond al op het songfestival aan de zijde van Andres in 1972. Voor Anne Karine Strøm (Noorwegen) was het al de 3de deelname na '73 en '74. Fredi stond in 1967 al voor Finland op het songfestival.
Liechtenstein verkoos Biggi Bachmann met het lied Little Cowboy maar omdat ze geen nationale tv-zender hadden moesten ze verstek laten gaan. Liechtenstein was toen overigens ook nog steeds geen Eurovisie lid; zodoende werden ze last minute uit het festival "gegooid".
Malta trok zich voor lange tijd terug uit het Eurovisiesongfestival en komt pas in 1991 weer terug.
Griekenland en Oostenrijk waren dit jaar de terugkerende landen.

1975 Zaterdag 22 Maart / Stockholm, Zweden / 19 deelnemende landen

Voor deze twintigste editie van het Songfestival werd de presentatie in handen gegeven van Karin Falck.
Er namen 19 landen deel, waaronder debutant Turkije.
Het festival werd gewonnen door de Nederlandse band Teach-In met hun lied "Ding-A-Dong".
Zij laten onder meer de Shadows uit Groot Brittannie ver achter zich.
Ellen Nikolaysen stond 2 jaar geleden ook al op het songfestival, toen als lid van de Bendik Singers, vorig jaar won ze ook het Wereldsongfestival en daardoor was de hoop groot voor Noorwegen met het lied "Touch my Life with Summer", maar ze kwam met de voorlaatste plaats terug naar huis.
Malta was een van de terugkerende deelnemers, terwijl Griekenland zich terug trok, uit protest omdat aartsrivaal Turkije meedeed.
20 Edities Eurovisie Songfestival zijn reeds gepasseerd en het is duidelijk dat het Festival na deze jaren een hoogtepunt heeft bereikt.
Het spektakel wordt door 35 landen op de televisie uitgezonden en trekt zo'n 500 miljoen kijkers.

1974 Zaterdag 6 April / Brighton, Engeland / 17 deelnemende landen

De presentatie was in handen van Katie Boyle en tijdens het tellen van de stemmen werd er muziek gespeeld door The Womblers.
Er namen 17 landen deel, waaronder debutant Griekenland.
Ondanks de deelname van Olivia Newton John voor het Verenigd Koninkrijk en oud winnares Gigliola Cinquetti (Italie), wordt 1974 voor eens en voor altijd het jaar van Abba.
"Waterloo" is niet alleen het begin van een supercarriere met vele wereldhits, maar ook een acceptatie van popmuziek op het Songfestival.
Frankrijk was oorspronkelijk ook van plan om deel te nemen met het lied La vie a vingt cinq ans, gezongen door Dani. De Franse omroep trok zich echter terug omdat Georges Pompidou, de Franse president, overleed in de week vóór het festival.
De Portugese inzending E depois do Adeus speelde drie weken later, op 25 april, een belangrijke rol tijdens de Anjerrevolutie. Het was namelijk het signaal voor de tanks van de oppositie dat het moment was aangebroken om de coup te plegen.
Een verrassende derde plaats behaalt Nederland dankzij het duo Mouth & MacNeal en het lied "Ik Zie Een Ster".

1973 Zaterdag 7 April / Nouveau Théâtre, Luxemburg / 17 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 1973 was de achttiende editie van het Eurovisie Songfestival.
De presentatie was in handen van Helga Guitton en het festival werd gewonnen door Anne-Marie David die Luxemburg vertegenwoordigde met haar lied "Tu Te Reconnaîtras".
De taalregel die bepaalde dat landen alleen songs in één van hun nationale talen mochten inzenden werd ingetrokken. Dit leidde ertoe dat de artiesten uit enkele landen in het Engels zongen.
De componisten van de Spaanse inzending, "Eres Tú" werden beschuldigd van plagiaat. Het zou namelijk lijken op de Joegoslavische inzending van 1966 (Brez besed gezongen door Berta Ambrož). Eres tú werd niet gediskwalificeerd. Volgens sommige critici had dit politieke redenen: Franco's Spanje zou meer tot de kern van Europa behoren dan Tito's Joegoslavië. Het lied eindigde uiteindelijk als tweede en werd een grote internationale hit.
Dit jaar was er voor het eerst een inzending van Israël. Mede in het licht van de gebeurtenissen op de Olympische Spelen in München het voorgaande jaar (waar twee Israëlische atleten werden gedood door Palestijnse terroristen), werden er vergaande veiligheidsmaatregelen getroffen. Volgens de bekende Britse songfestivalcommentator Terry Wogan maande de floormanager het publiek zelfs te blijven zitten als er werd geapplaudisseerd, anders zou men het risico lopen beschoten te worden door de beveiliging.
Voor de Portugese deelnemer Fernando Tordo was zijn 5de deelname aan de preselectie de goede.
Voor Nederland werd Ben Cramer veertiende met 69 punten. Zijn nummer "De Oude Muzikant" is in de loop van de jaren in Nederland een klassieker geworden.

1972 Zaterdag 25 Maart / Edinburgh, Engeland / 18 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 1972 vond plaats in Edinburgh, Schotland, Verenigd Koninkrijk. Het was de 17e editie.
Het festival van 1971 was gewonnen door Monaco, maar dit land kon geen geschikte locatie vinden voor de organisatie. Daarom nam de BBC de organisatie van het festival over.
Nederland werd vertegenwoordigd door het duo Sandra (Reemer) en Andres met het nummer "Als Het Om De Liefde Gaat". Zij behaalden een vierde plaats. Voor België zongen Serge & Christine Ghisoland "À La Folie Ou Pas Du Tout", maar zij werden slechts zeventiende op achttien deelnemers. De achttien deelnemende landen waren overigens precies dezelfde als die in 1971.
Het was de van origine Griekse Vicky Leandros die de trofee voor Luxemburg in de wacht sleepte. Net als vorig jaar won een Franstalig liedje het songfestival. Het winnende nummer heette "Après Toi" en wordt thans door velen gerekend tot de klassiekers van het Eurovisie Songfestival.

1971 Zaterdag 3 April / Dublin, Ierland / 18 deelnemende landen

Het 16e Eurovisie Songfestival (in 1971) werd gehouden in Dublin, Ierland.
Er deden achttien landen aan mee, waaronder debutant Malta.
De vijf landen die voor het festival van 1970 hadden afgehaakt waren er wederom bij.
Dit festival betekende de introductie van een nieuw puntensysteem. Voorheen was er in elk land een jury van 10 personen die elk een punt mochten geven aan hun favoriete nummer. Dit jaar stuurde elk land twee juryleden naar Ierland, die beide voor elk liedje een cijfer moesten geven (minimaal 1, maximaal 5). Deze punten werden bekendgemaakt door het omklappen van bordjes.
Winnares was de Franse zangeres Séverine, met het nummer "Un Banc, Un Arbre, Une Rue". Er doen geruchten de ronden dat Séverine tot op de dag van vandaag nog nooit een voet in Monaco heeft gezet.
Voor België was het duo Nicole & Hugo gekozen om het land te vertegenwoordigen met Goedemorgen morgen. In de week voorafgaand aan het ziekenhuis moest dit duo echter verstek laten gaan, vanwege de geelzucht. Het waren Lily Castel en Jacques Raymond die het nummer uiteindelijk vertolkten. Ook Nederland had voor een duo gekozen, namelijk Saskia en Serge. Zij zongen "De Tijd" en werden ondanks geluidsproblemen zesde.

1970 Zaterdag 21 Maart / Amsterdam, Nederland / 12 deelnemende landen

Doordat de Scandinavische landen van mening waren dat het Songfestival (na de gebeurtenis van de vier winnende landen in 1969) niet spannend genoeg meer was, lieten zij het dit jaar afweten. Slechts twaalf landen doen mee. Een dieptepunt. Volgens velen is het Eurovisie Songfestival op zijn retour. Toch brengt dit jaar weer veel aankomend talent; Julio Iglesias, Mary Hopkin en Katja Ebstein.
Na loting komt de organisatie bij de NOS terecht. In het RAI Congrescentrum in Amsterdam steelt Dana ieders hart en wint voor Ierland met het zoete "All Kinds Of Everything".