In Parijs doet een record aantal landen mee; twintig in totaal.
Israel neemt voor de zesde keer deel en behaalt haar eerste overwinning dankzij solist Izhar Cohen en de groep The Alphabetas ("A Ba Ni Bi").
Het door Eddy Ouwens geschreven nummer "Het Is O.K."van het trio Harmony doet Nederland op een dertiende plaats eindigen.
Gastvrouw en -heer waren Denise Fabre en Léon Zitrone. De intermezzo's kwamen voor rekening van Stéphane Grapelli en Oscar Peterson; Yehudi Menuhin; Kenny Clarke and Nils Henning Ørsted Pedersen.
Naarmate de puntentelling vorderde kregen ze in Jordanië in de gaten dat Israël het songfestival zou winnen, daarom brak men de uitzending af en zei men later dat er een storing was en dat België gewonnen had.
Jean Vallée was er in 1970 ook al eens bij. Ireen Sheer deed 4 jaar geleden nog voor Luxemburg mee. Norbert Niedermayer van de Oostenrijkse groep Springtime zong in 1972 in de groep Milestones.
In Ierland deed Maxi (ESF '73) mee als lid van de groep Sheeba. Anita Skorgan trad vorig jaar nog voor Noorwegen aan, nu was het de beurt aan haar man Jahn Teigen. In Portugal trad Tonicha (ESF '71) met 4 liedjes aan, haar beste plaats was 4de. Noëlle Cordier (ESF '67) was 4de in de Franse preselectie. Pierra Martell (ESF '74) was gedeeld laatste in Zwitserland. Jacques Hustin had België in 1974 al vertegenwoordigd maar kon nu niet winnen. Ook nog uit '74 waren Cindy & Bert die het opnieuw probeerden in Duitsland, net als Peter, Sue & Marc die in '71 en '76 al voor Zwitserland aantraden. Na 12 jaar afwezigheid nam Denemarken opnieuw deel, ex-winnares Grethe Ingmann waagde opnieuw haar kans maar werd slechts 5de. In Luxemburg deden Gitte Haenning (ESF'73) en Liliane Saint-Pierre mee, zij zou België later nog vertegenwoordigen. Gidi Gov van de groep Poogy (ESF'74) probeerde het nu solo, maar werd voorlaatste.
Denemarken en Turkije waren dit jaar de terugkerende landen.
