Daar Israel niet in staat is om het Festival twee keer achter elkaar te organiseren, steekt Nederland uiteindelijk de reddende hand uit om het zilveren jubileum te vieren onder voorwaarde dat alle deelnemende landen een financiele bijdrage leveren.
De Ier Johnny Logan wint met het liedje "What's Another Year", maar zijn overwinning brengt hem echter niet het succes waar hij op hoopt. De nederlandse Maggie MacNeal, dit keer als soliste, is goed voor een vijfde plaats met het door haar zelfgeschreven nummer "Amsterdam".
De presentatie was in handen van Marlous Fluitsma.
Een opvallende deelneemster was de Marokkaanse zangeres Samira Bensaid van Eurovisieland Marokko. Het was de eerste en tot op heden (2006) enige deelname van dit Noord-Afrikaanse land. Alleen de Italiaanse jury gaf punten aan dit debuut.
Voor de Zweedse deelnemer Tomas Ledin was het al zijn 5de poging bij Melodifestivalen, nu kon hij gelukkig wel winnen.
Katja Ebstein moest het in de Duitse finale opnemen tegen bekende namen als Costa Cordalis, Marianne Rosenberg en Roland Kaiser maar toch kon zij winnen, in '70 en '71 was La Ebstein al eens 3de geëindigd, nu verbeterde ze die plaats door 2de te worden.
In Denemarken deed Grethe Ingmann voor de 3de opéénvolgende keer mee aan de Dansk Melodi Grand Prix, maar ook nu kon ze niet winnen. Ted Gärdestad die vorig jaar voor Zweden op het podium stond waagde opnieuw zijn kans maar werd slechts 5de. Anita Skorgan (ESF '77, '79) en haar man Jahn Teigen (ESF '78) waren er in Noorwegen weer bij. De groep Co-Co (ESF '78) trad nu in de Britse finale aan als The Main Event en werd laatste. Twee leden van de groep Gemini (ESF '78) namen in een andere groep deel aan de Portugese selectie. In Frankrijk werd ex-winnares Frida Boccara 5de, Minouche Barelli (Monaco '67) schopte het zelfs niet tot de finale.
Marokko: Voor het eerst doet Marokko dit jaar mee. Het land eindigt op een 18e plaats (één na laatste). Naar verluid is de koning van Marokko hier niet blij mee en verbiedt hij Marokko óóit nog deel te nemen. Het was in ieder geval de eerste deelname van een Arabisch Afrikaans land aan het Eurovisiesongfestival. Eigenlijk had Tunesië deze eer graag willen hebben in 1976, maar dit land trok zich op het laatste moment terug.
Monaco: Een zich terugtrekkend land is in 1980 Monaco. Het zal 25 jaar duren voordat ze weer aan het festival deelnemen (2004).
Israël: de groep Ha'ahim ve Ha'ahayot zou het land vertegenwoordigen met Pizmon chozer maar Israël trok zijn inzending terug toen bleek dat het festival georganiseerd zou worden op een nationale rouwdag.
